غریبه..

چقدر این روز ها همه با هم غریبه شدیم.. 

 هیچکس محرم نیست..  

هیچکس همراه نیست..  

حتی کسی که آنطرف خط است..  

حتی همانی که همه ی دلخوشیت به اوست تا ناگفته هایت احساست همه ی دلت را به او بدهی.. 

 هیچکس تکیه گاه نیست..  

چندوقت است دلم تکیه گاه امن میخواهد..  

با خودم میگویم چرا همه ی خصلت استواری و پایبندی و محکم بودن را به مرد میدهند؟؟!! 

اگر این خصلت ها مردانه است.. پس هیچ مردی درین روزگار نیست..  

مردان این روزگار محرم نیستند.. همراه نیستند.. همدم نیستند.. 

در هیچ چیز استوار نیستند به هیچ چیز پایبند نیستند.. پس مرد نیستند..  

خسته ام از ماجراهای این روزگار نامرد.. 

خسته خسته خسته...